Angiografia fluoresceinowa jest jedną z podstawowych metod diagnostycznych w chorobach siatkówki naczyniówki i nerwu wzrokowego. Jest badaniem uzupełniającym i jej celem jest ułatwienie postawienia rozpoznania, a nie zastąpienie całokształtu badań klinicznych.
Polega na wykonaniu serii fotografii dna oka po dożylnym podaniu środka cieniującego (fluoresceiny). Badanie pozwala na uwidocznienie krążenia w naczyniach siatkówki i pośrednio błony naczyniowej oraz umożliwia ocenę stanu nabłonka barwnikowegoi i naczyń krwionośnych siatkówki. W prawidłowych warunkach naczynia siatkówki nie przepuszczają substancji krążących wraz z krwią, także fluoresceiny.
Jakikolwiek przeciek widoczny w postaci nadmiernego świecenia na zdjęciach – hiperfluorescencja oznacza stan chorobowy. Nieprawidłowy jest również brak świecenia na wykonanych fotografiach – hipofluorescencja. Oznacza to bowiem, że przepływ krwi na pewnym obszarze jest zablokowany lub między naczyniami krwionośnymi siatkówki i naczyniówki a ciałem szklistym znajdują się nieprawidłowe substancje czy barwniki (np. krwawe wybroczyny, ciała obce czy nadmiar melaniny).